Vertrek bassist. De vaste geluidsman had niet zoveel met rock 'n' roll, maar wel bijzonder gecharmeerd van Valkenswaards trots, Ducktail. Met het besef dat dit zijn kans was om het publiek van de andere kant te aanschouwen, promoveerde Hessel tot zanger / frontman. Uiterlijk zo rustig, maar met een microfoon in zijn handen … tja? Een liggend-staand-zittend-rollend-hollend-rappend-springend-hangend-slopend-zingend-podium…ding. Laten we het daar maar op houden.Tot groot persoonlijk genoegen ontbood Jan zich als het nieuwe contrabastalent, uiterlijk zo rustig, maar staand achter de bas een furie. Bloedblaren en zweet, rechtstreeks uit Psychobilly-land (Blazin' Saddles).

Er ontsproten allerlei fantastische initiatieven zoals sublieme eigen nummers. Ter vereeuwiging besloten we al dat moois vast te leggen wat leidde tot de eerste en enige CD "Who the hell's Billy?" Dit bleef niet onopgemerkt in het Hilversumse, zodat we werden uitgenodigd voor het Radio 3 programma "Leidse Kade Live" waar onze kunst hoorbaar werd voor het grote publiek. Met een enorme agenda vol optredens waren we getuige van menig bruidspaartje en stonden op nagenoeg alle denkbare podia, van bruin cafe tot popfestival, van jongerencentrum tot Nederland's beste pretpark. In 1995 sleepten we de Opblaaspopprijs (band wedstrijd) mee naar huis in de vorm van studio opnames waarvoor wederom 3 eigengebreide composities werden onthult. Billy werd pas echt geboren toen we een wild idee ter uitvoering gingen brengen, namelijk het coveren van Nederlandse polderpop, Duitse Schlagers, Britse Beat en Franse Chansons. Dit ontaarde in de unieke muziekstijl: Amusebilly. Deze briljante vondst bracht faam en heel veel speelplezier. Het was onvermijdlijk dat we ons ver gingen afscheiden van kleine wereldje van fifties puristen. Amusebilly staat tevens voor de "trap tegen de gevestigde orde", een "must-have" ingrediënt wat bij 99 van de 100 rock 'n' roll bandjes geheel ontbreekt. Einde oefening bij de traditionals, maar zeer geliefd bij de rest van Nederland, braken we records welke nimmer geëvenaard zijn. Wat te denken van 10 achtereenvolgende jaren huisband op het modderworstel spektakel Kwalleballen, 7 jaar Kempenerpop en een hele rits themavonden bij een populaire hotelketen. De ladder omhoog bracht ons ook op de grote podia waar we speelden met artiesten als Golden Earring, Blof, Rob de Nijs, Lee Towers, Vader Abraham en vele anderen. Absoluut de beste en meest enerverende periode van Ducktail, waar alles klopte, en we met veel plezier naar terugkijken!