Logo

Runaway Beat

Mainstream rockabilly | rock 'n' roll classics | fifties beat

Zeer prettige mix van "the best of" rockabilly en fifties covers, gesneden op de leest van Eddie Cochran en Johnny Burnette. Single voice billybandje met uitschieters naar overbekende rock 'n' roll hitparadestampers en beats van weleer.

vOvertuigd van de zeer beperkte houdbaarheid betreffende dit fantastische rockabilly trio, kroop het bloed toch daar, waar het niet gaan kon. De vierde band "live on stage" met Roland,welke nog immer hoog op het "favoriete bandmaatjes" lijstje staat. Zeer ervaren muzikant, een voice à la Frank Sinatra maar dan op z'n rock 'n' rolls, en niet te beroerd om zijn idool Eddie te evenaren in de vorm van magnifiek gitaarspel met leren broek. In een adem: Mac Taple, The Caveman, Bang Bang Bazooka, The Rollators, De Rammelaars en The Flintones. Een rock 'n' roller pur sang, die altijd binnen afzienbare tijd weer zijn eigen pad vervolgd.

v Uniek aan deze band was de samenwerking met 20 jaar jongere Bart, net op het droge, en slechts 1 bandervaring achter de kiezen, "The Rocking Koffer band". Het bedenkelijke afscheid van deze band bracht hem op ons pad, dus de koning te rijk met zijn positie als drummer in Runaway Beat. Met sublieme percussiekwaliteiten bonkte Bart het bandje daar waar we wilden zijn. Het stond als een huis, en hij mocht zelfs afwisselen tussen een zwaar beladen drumkit voor de podia's en "trommeltje met", voor de intiemere gigs.

vAbsoluut hoogtepunt was het optreden op een zeer gerenommeerd festival "Westerhoven rocks". Na vele jaren "communicatief duwen en trekken" bleek de organisator niemand minder te hebben geboekt dan "Sleepy LaBeef". Mister LaBeef stond al sind de jaren vijftig op de Amerikaanse podia met dè Elvis Presley, dè Jerry Lee Lewis en noem ze allemaal maar op. Maakte een 30-tal albums, trad op over de hele wereld. Nu als hoofdact zeker niet te beroerd om op 75 jarige leeftijd in de USA op het vliegtuig te springen richting Westerhoven voor een avondje jammen met Runaway Beat. We waren het er roerend over eens, niet eens wetende wat de man ten gehoren zou brengen, en geheel in absentie van enige vorm van setlijst, hebben we een geweldige improvisatie kunnen neerzetten, getuige de video hiernaast. Beter als dit ging het niet meer worden, dus een maal aan de top werd het tijd om weg te rennen.

2010